Η δοκιμή και πλάνη (trial and error learning) είναι μια (πολύ σημαντική για τη βιοανάδραση) μαθησιακή διαδικασία που ανήκει στις τεχνικές της συντελεστικής οροεξάρτησης, όπου μέσω συνεχών προσπαθειών προς το στόχο, ο οργανισμός ανακαλύπτει (τυχαία ή κατόπιν επεξεργασίας) το «σωστό δρόμο».
Με πιο απλά λόγια, ο άνθρωπος, ως οργανισμός, ενώ προσπαθεί τυχαία να βρει κάποια λύση (προσπαθεί να κινηθεί προς το στόχο), επιβραβεύεται όταν «τυχαίνει» να κινηθεί προς τη σωστή κατεύθυνση. Οι επιβραβευμένες κατ’ αυτόν τον τρόπο συμπεριφορές του ενισχύονται (και γίνονται επικρατέστερες) και έτσι οργανώνεται η συνολική προσπάθειά του προς το σωστό.
Ένα καλό παράδειγμα είναι το να μαθαίνει κανείς ποδήλατο: στην αρχή ίσως λάβει οδηγίες για το τι πρέπει και δεν πρέπει να κάνει και ίσως να έχει παρατηρήσει κάποιον (κοινωνική μάθηση – μίμηση). Τελικά όμως θα έρθει η στιγμή που θα πρέπει να δοκιμάσει μόνος του. Το «κράτημα της ισορροπίας» (στόχος), όποτε αυτό επιτυγχάνεται στο πλήθος των προσπαθειών του, ενισχύει και καθοδηγεί προς τη σωστή λύση.
Είναι άπειρα τα πράγματα που μαθαίνουμε με «δοκιμή και πλάνη» στη ζωή μας και σίγουρα αυτός είναι ο τρόπος που μαθαίνει κανείς να ελέγχει τις σωματικές λειτουργίες του με τη βιοανάδραση. Ο εξοπλισμός της βιανάδρασης ανατροφοδοτεί την προσπάθειά του, ως βιοσήμα και σε μορφή γραφικών, ώστε το άτομο να καταλαβαίνει αμέσως και ξεκάθαρα αν πλησίασε ή απομακρύνθηκε από το στόχο. Για να γίνουν ακόμη πιο εύκολα τα πράγματα, ειδικοί ενισχυτές και λογισμικό προσφέρουν μεγάλη λεπτομέρεια στην προσπάθειά του, ενώ ηλεκτρονικοί «ανιχνευτές επιπέδου» αγρυπνούν και ενισχύουν περαιτέρω (μέσω ηχητικών ή άλλων ερεθισμάτων) την προσπάθειά του.
