
Η κλασσική οροεξάρτηση (classical conditioning) είναι μάλλον η πιο διάσημη μορφή μάθησης καθώς έγινε ευρέως γνωστή όταν ανακοινώθηκε και δημοσιεύτηκε από το δημιουργό της, το Ρώσο Ψυχολόγο Ivan Petrovich Pavlov (φωτογραφία) που για το έργο του τιμήθηκε με το Νόμπελ Φυσιολογίας το 1934.
Βασικό χαρακτηριστικό της είναι πως ένα ουδέτερο ερέθισμα αποκτά την ικανότητα να προκαλεί μια συγκεκριμένη απόκριση μέσω της συστηματικής του σύνδεσης με ένα ανεξάρτητο ερέθισμα που ήδη προκαλεί τη συγκεκριμένη απόκριση.

Όπως στη φωτογραφία, όταν συνδυάζουμε μια μπριζόλα (= ανεξάρτητο ερέθισμα που ήδη προκαλεί τη συγκεκριμένη απόκριση = εκροή σάλιων) με ένα κουδούνι (=ουδέτερο ερέθισμα που δεν έχει την ικανότητα να προκαλεί εκροή σάλιων = συγκεκριμένη απόκριση) και τα παρουσιάζουμε ταυτόχρονα σε ένα οργανισμό (σκύλο) μερικές φορές, τότε το ουδέτερο ερέθισμα (κουδούνι) αποκτά την ικανότητα από μόνο του να εκλύει τη συγκεκριμένη απόκριση (εκροή σάλιων) η οποία έχει γίνει «κλασσικά οροεξαρτημένη».


